Η ΗΡΩΪΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ
( ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ )
ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΔΕΡΕΙΟ!
- Ψυχροί και ατιμώρητοι οι δολοφόνοι του αγέννητου παιδιού της Χαράς Νικοπούλου, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να τρομοκρατούν και να υπηρετούν τον εκτουρκισμό της Ελληνικής Θράκης
Εκεί στο Μέγα Δέρειο λοιπόν, ένα μειονοτικό χωριό του Έβρου κοντά στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα. μόλις διορίστηκε, το 2004, επέλεξε να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε έναν τόπο που πραγματικά τη χρειαζόταν.
Κόρη του Προέδρου του Αρείου Πάγου η κ. Χαρά Νικοπούλου, είναι δασκάλα. Δεν χρησιμοποίησε όμως το αξίωμα του πατέρα της για να επιτύχει έναν «καλό» διορισμό.
Εγκαταστάθηκε εκεί με τον σύζυγό της και μάλιστα έγινε δημότης του Δήμου Ορφέα, όπου ανήκει το χωριό, το οποίο αριθμεί 1.200 κατοίκους μουσουλμάνους.
Κάποιοι από αυτούς ενοχλήθηκαν όταν τα παιδιά τους άρχισαν να κάνουν παρέλαση στις εθνικές γιορτές με παρότρυνση της δασκάλας. Μάλιστα μερίδα μειονοτικών θέλησαν να τη διώξουν από το σχολείο, υποστηριζόμενοι και από τους δύο μειονοτικούς βουλευτές της Ξάνθης και της Ροδόπης, ύστερα από παρότρυνση του ιμάμη της περιοχής. Υπέρ της απομάκρυνσής της τάχθηκε και ο μειονοτικός διευθυντής του σχολείου, καθώς και γονείς που υπέγραψαν σχετικό υπόμνημα.Ο λόγος της οργής των πληρωμένων τουρκοφρόνων ήταν η δράση της ελληνίδας δασκάλας, η οποία τιμώντας τον διδασκαλικό ρόλο που της ανέθεσε η πολιτεία, μάθαινε στους μικρούς μαθητές και τις μαθήτριές της, στα πομακόπουλα της περιοχής, τον ελληνισμό...
Έπεσαν επάνω της τα κοράκια και οι μπράβοι, οι τρομοκράτες των πομάκων της περιοχής του Μεγάλου Δερείου και αφού την απείλησαν πολλές φορές, αφού προσπάθησαν να την διώξουν από το σχολείο που δίδασκε, αφού την συκοφάντησαν αλλά και αφού προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους γονείς των πομακόπουλων μαθητών με κάθε τρόπο (ακόμη και με άρνηση ταφής!!!).
Τελικά κατάλαβαν πως η μικρόσωμη αλλά με γενναιότητα χιλίων ανδρών δασκάλα, Χαρά Νικοπούλου, έπρεπε να αντιμετωπισθεί με διαφορετικό τρόπο.
Την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008 ήρθε το αποκορύφωμα.
Όρμησαν και βιαιοπράγησαν εναντίον της και κατάφεραν να της σπάσουν το χέρι. Οι "άντρες" τουρκολάγνοι, έδειξαν την πυγμή τους σε μία γυναίκα, μία ελληνίδα που τιμούσε στην άκρη της Ελλάδας το λειτούργημά της αλλά και την ίδια την Ελλάδα. Όμως, οι καλοπληρωμένοι μπράβοι της Άγκυρας, δεν έσπασαν μόνο το χέρι της...
Οι τουρκολάγνοι - τουρκόφρονες υπηρέτες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, εκείνη την ημέρα κατόρθωσαν κάτι χειρότερο. Δολοφόνησαν το αγέννητο παιδί της Χαράς Νικοπούλου!!! Και συνεχίζουν -μέχρι και σήμερα- να παραμένουν ατιμώρητοι...!!!
Μα, ακόμη και τότε, αν και λύγισε, έμεινε όρθια και συνέχιζε να τους κοιτάζει στα μάτια, να αντιμετωπίζει τον μισανθρωπισμό και τον ανθελληνισμό τους. Η Χαρά Νικοπούλου στάθηκε όρθια επειδή έτσι έμαθε, επειδή έτσι πίστευε, επειδή έτσι έπρεπε...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, τουρκοτσολιάδες, που τρέχουν να εξασφαλίσουν ψήφους εκλογής τους σε αξιώματα...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που υπηρετώντας την Παιδεία, σκοτώνουν τον ελληνισμό...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που κάνουν "τεμενάδες" στον κάθε Ερντογάν και στον κάθε ψευτομουφτή ή τούρκο πρόξενο της Άγκυρας...
Η Χαρά Νικοπούλου έχασε το σπλάχνο της μέσα από τα σπλάχνα της, αλλά στάθηκε εκεί που ελάχιστοι από εμάς θα είχαν την δύναμη να σταθούν...
Σε αυτή τη γυναίκα υποκλινόμαστε, επειδή γίνεται δασκάλα και για όλους εμάς, δείχνοντάς μας πως οφείλουμε να στεκόμαστε όρθιοι απέναντι σε αυτούς που προσπαθούν να μας κλέψουν την γη μας, την πατρίδα μας.
Η Χαρά, έχασε το αγέννητο παιδί της, αλλά κέρδισε τις καρδιές όλων μας, ενώ το πείσμα της και η εμμονή της στα ιδανικά της, στάθηκαν αιτία να την μισήσουν οι κρατούντες, οι κυβερνώντες αυτής της χώρας... και ιδιαίτερα οι πρόσφατοι πολιτικοί της προϊστάμενοι...
_____Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν νιώθει ότι τα γεγονότα αυτά μπορεί να της κάμψουν το φρόνημα και την αποφασιστικότητά της, απαντά: «Σαφέστατα όχι. Και θα σας πω ότι με αυτήν την παιδεία και με αυτήν την κουλτούρα είμαι μεγαλωμένη, έχω τον Ελληνισμό μέσα μου. Και δεν τίθεται θέμα ηρωισμού, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό είναι το πιστεύω μου. Είμαι Ελληνίδα δασκάλα και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Και θα σας πω και κάτι ακόμη. Πιστεύω πως αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην μειονότητα, πρέπει να εξυγιανθεί από την ρίζα και όχι από τις άκρες των κλαδιών.»
_____Με ιδιαίτερη χαρά μεταφέρουμε εδώ μια ομιλία της ηρωϊδος δασκάλας Χαράς Νικοπούλου, η οποία έδρασε εθνικά ως δασκάλα στο Δέρειο, εφαρμόζουσα αυτό που επιβάλλει τό Σύνταγμα των Ελλήνων και ορίζει, ότι η παιδεία μας είναι ελληνοχριστιανική. Γι αυτό τό λόγο και κακοποιήθηκε από τούς μπράβους των Τούρκων στην περιοχή της Θράκης καί κατακρίθηκε από πρόσωπα της Διοικλησεως. Καί όχι μόνο κατακρίθηκε, αλλά καί "φαγώθηκε!". Την μετέθεσαν από το Δέρειο, ώστε να μη παρενοχλείται ή αριστερόστροφη κουλτούρα της Παιδείας μας σήμερα, όπως τήν εκφράζουν τόσο η κα Ρεπούση χθές όσο και η κα Δραγώνα σήμερα.
Σε ομιλία της που έγινε κατα την διάρκεια βραβεύσεως της τήν Πέμπτη 15/04/2010 στη Θεσσαλονίκη ή κα Χαρά Νικοπούλου έδωσε απάντηση με θέμα: " Να τι είναι η Πατρίδα μας" στο Ξενοδοχείο Porto Palace. Μεταφέρουμε εδώ, αντιγράφοντας, όσα ευγενώς μας απέστειλε ο κ. Φ. Βαγενάς, (fotiosva@otenet.gr) πρός τόν οποίο από τη θέση αυτή απευθύνουμε τις θερμές ευχαριστίες μας.
Η ομιλία της ηρωϊκής δασκάλας:
Χριστός ανέστη, Χρόνια Πολλά σε όλους. Είναι ιδιαίτερη η συγκίνηση μου σήμερα να βραβεύομαι στη γη που με γέννησε και με μεγάλωσε, στη Μακεδονία! Ευχαριστώ θερμά το νομάρχη της Θεσσαλονίκης κ.Ψωμιάδη, καθώς και τον πρόεδρο του συμβουλίου αποδήμου ελληνισμού κ. Ταμβάκη, όχι μόνο για την τιμητική διάκριση που μου αποδίδουν στη σημερινή εκδήλωση, αλλά κυρίως γιατί αναγνωρίζουν μέσα από την πορεία μου στα πομακοχώρια, το πρόβλημα που υπάρχει στη Θράκη, με την παρουσία του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, που συντελεί στην πολιτιστική γενοκτονία των Πομάκων και των Ρωμά της Θράκης. Τα επόμενα λόγια που θα ακούσετε είναι το μήνυμα που στέλνουν μέσα από εμένα οι Πομάκοι της Θράκης.
Όπως ίσως γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια, επέλεξα να εγκατασταθώ μόνιμα και να διδάξω στο ακριτικό πομακοχώρι του Έβρου στο Μεγάλο Δέρειο, έχοντας δίπλα μου ακούραστο συμπαραστάτη το σύζυγο μου Ηλία και την ευχή των γονέων μου!Έζησα απίστευτες στιγμές με τους μαθητές μου, που διψούσαν να μάθουν "τι είναι η πατρίδα μας". Ταξιδέψαμε μαζί στα μονοπάτια της Ελλάδας και συγκροτήσαμε τη χορωδία του Μεγάλου Δερείου, που με περηφάνια ερμηνεύει τα τραγούδια του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκη, του Τσιτσάνη, και εθνικά κομμάτια στις εορτές. Τα απογεύματα μαζί με τις μητέρες των Πομάκων παιδιών μου, μαθαίναμε Ελληνικά ήθη και έθιμα των Πομάκων και των Αλεβητών. Τα χρόνια κύλησαν δημιουργώντας ανάμεσά μας σχέσεις αγάπης, εμπιστοσύνης και σεβασμού.
Δυστυχώς πολλές φορές βρέθηκα αντιμέτωπη με τους εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής που με κάθε τρόπο αντιδρούσαν στην παρουσία μου στο Δέρειο, μια και προκλητικά κάνουν τα πάντα για να εκτουρκίσουν τους Πομάκους και τους Ρωμά και ευτυχώς αποτέλεσα εν μέρει τροχοπέδη στα σχέδια τους.
Αφενός θέλω λοιπόν να στείλω ένα μήνυμα στο Σάρνιτς στον Πρόξενο της Κομοτηνής: Η μειονότητα στη Θράκη είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Τουρκική. Αν και μαζί με τους Πομάκους και τους Αλεβήτες του Δερείου αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα, εντούτοις αντέξαμε, γιατί ο Θεός μας έστειλε ως οδηγούς στο δύσκολο αγώνα μας, τα παιδιά, τους μαθητές μου, τους πιο αξιοπρεπείς ΕΛΛΗΝΕΣ της Θράκης. Τα "δικά μου πομακόπουλα" ως γνήσια Ελληνόπουλα με κάθε τρόπο στέλνουν ένα ηχηρό ράπισμα σε όσους αναρωτιούνται σήμερα μέσα από εγχειρίδια ντροπής "Τι είναι η πατρίδα μας;"
Ο κάθε ΕΛΛΗΝΑΣ του χθες και του σήμερα ΦΩΝΑΖΕΙ "τι ειναι η Πατρίδα μας": Μέσα από τα βάθη των αιώνων το θρυλικό "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" του Λεωνίδα και των 300 ορίζει τι είναι η Ελλάδα.... Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ είναι η ΕΛΛΑΣ του χθες και του σήμερα , έτσι όπως θα θέλαμε όλοι να είναι, "Πατρίδα μας" είναι ο Σωκράτης, ο Περικλής, οι αρχαίοι φιλόσοφοι, οι ρήτορες... Πατρίδα μας είναι οι βυζαντινοί Αυτοκράτορες, ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, ο δάσκαλος του γένους Ευγένιος Βούλγαρης... ο Έλλην φιλόσοφος Μιχαήλ Ψελλός, ο φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός ή Πλύθων, η Άννα Κομνηνή. ΟΙ ΕΠΙ 400 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΜΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, οι Φιλικοί, Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ που διαχρονικά κήρυττε: " τα σχολειά χτίστε , εκεί ο Θεός μένει της ελευθερίας"...Ελλάδα είναι ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, ο Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα, ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ διατήρησαν στους αιώνες ΤΟ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΤΡΟΠΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΝ , όπως απ' την αρχαία ακόμη Ελλάδα όριζε ο Ηρόδοτος ΕΛΛΑΔΑ, Πατρίδα μας είναι ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ που αγωνίστηκε για να απελευθερώσει αυτή εδώ την ιερή γη των Μακεδόνων, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που θυσιάστηκε για την Κύπρο, ο Διγενής, ο Οπλαρχηγός στον αγώνα της ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου ο προπάππους μου θρυλικός Αθανάσιος Φαρμάκης, αλλά μέχρι και σήμερα "πατριδα μας ΕΛΛΑΔΑ" είναι οι Ήρωες των Ιμίων... o Κωνσταντίνος Ηλιάκης... ο Παναγιώτης Βλαχάκος, μα και κάθε εν ζωή Έλληνας πιλότος που καθημερινά αναχαιτίζει στο Αιγαίο τα τουρκικά αεροσκάφη.ΕΛΛΑΔΑ, Πατρίδα μου δικιά μου και δικιά σας, είναι ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΥ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΨΙΛΟΝ" ΠΟΥ ΙΔΙΟ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΓΡΑΦΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ -ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ..."Πατρίδα μας" είναι κάθε ξεριζωμένος Έλληνας του Πόντου, κάθε ξενιτεμένος Ηπειρώτης, κάθε αγέρωχος Μακεδόνας, κάθε Θεσσαλός, κάθε Στερεοελλαδίτης, Πελοποννήσιος, νησιώτης, κάθε Έλληνας της Διασποράς. Μα πάνω από όλα για εμένα τη δασκάλα του Δερείου: ΕΛΛΑΔΑ είναι κάθε Πομάκος μαθητής μου που φωνάζει μέσα από σχολικές εφημερίδες ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ειναι ΕΛΛΗΝΑΣ, μα κάποιοι τόσο άκριτα και ανεύθυνα τον ρίχνουν στα δίχτυα της Τουρκίας, δημιουργώντας δίγλωσσα νηπιαγωγεία και αρνούμενοι πεισματικά την ίδρυση δημοσίων σχολείων στα πομακοχώρια. Μπορεί κάποιοι να απαγόρευσαν στους Πομάκους μαθητές μου να φορέσουν με υπερηφάνεια, λίγες μέρες πριν, στις 25 Μαρτίου την Εθνική φορεσιά του Τσολιά που τόσο επιθυμούσαν μα ο Χασάν, ο Ρετζέπ, ο Οκτάϊ, η Γελής, η Νουράν, η Μελίσα ο Σαμπρί, ο Σαλή, η Νουρτζάν, ο Ερτζάν ,ο Μπαρής, η Ετζέ, η Φατμέ, η Γκιζέμ, ο Σαμπρί, ο Τζελάλ, η Ντιλάρα, ο Σετσκήν, ο Αλή, ο Γιουνούς, οι δικοί μου μαθητές αλλά και εμείς οι δασκάλες του ελληνόγλωσσου προγράμματος του Μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Έβρου η κυρία Σουμάκα Ζαφείρω, η κυρία Ελπίδα Τζώρτζη και εγώ δεν πτοηθήκαμε. Αντίθετα ΣΕ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟ Ή ΕΓΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, στον Αλβανό που εγείρει θέμα Τσάμηδων, στον σκοπιανό που προκλητικά οικειοποιείται τη ΓΗ των Μακεδόνων, και στον Τούρκο που καταδυναστεύει την Κύπρο και επιβουλεύεται τη Θράκη και το Αιγαίο αφιερώνουμε μέσα από τα βάθη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ μας το τραγούδι που ακούστηκε στη φετινή επέτειο της 25ης Μαρτίου: ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΥΠΟΤΑΓΗ. ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΔΩΣΩ, ΑΠ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ!
Το σχολείο της ηρωικής δασκάλας στο Μεγάλο Δέρειο παρέλασε
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΙΟΥ:
Δεκάδες μαθητές του δημοτικού σχολείου του Μ.Δερείου ντυμένοι στα γαλανόλευκα παρέλασαν όλο ζωντάνια απήγγειλαν ποιήματα με τόσο πάθος τραγούδισαν τα εμβατήρια του 40 σήκωσαν ΨΗΛΑ τις ελληνικές τους σημαίες και τραγούδησαν περήφανα τον εθνικό μας ύμνο!
Κάποιοι από τους πομάκους μαθητές αφιέρωσαν τα...
ποιήματά τους στους προπάππους τους που πολέμησαν ηρωικά το 1940 προασπίζοντας την ελληνική γη!
Και κάποιοι άλλοι είπαν επώνυμα επιτέλους την αλήθεια:
Δίπλα στους μαθητές πολυάριθμοι γονείς και μητέρες (με τις παραδοσιακές φορεσιές και τις μαντήλες) να καμαρώνουν τα παιδιά και την αξιέπαινη προσπάθεια της ηρωικής δασκάλας!
παραθέτουμε τις όμορφες φοτογραφίες συνοδευμένες με ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! στα παιδιά και στην δασκάλα τους για τα τόσα δάκρυα και τη συγκίνηση που μας προκάλεσαν.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους
- εκ μέρους του ελλ/κού κοινοβουλίου ο βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης
- ο Σταύρος Λάλας (που πλήρωσε με 13 χρόνια σκληρής φυλάκισης στις ΗΠΑ την προσφορά του στην Ελλάδα)
- ο τέως πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλης Κόκκινος
- στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές
- εκδότες, πολιτευτές, επώνυμοι καθώς και πομάκοι δημοσιογράφοι και
- εκατοντάδες φίλοι της ηρωικής δασκάλας!
Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν τιμάει τα παιδιά της... Ευτυχώς, όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν Έλληνες και Ελληνίδες που τιμούν την Ελλάδα... Σε ευχαριστούμε Χαρά για το σκληρό -για εσένα- μάθημα που μας δίνεις...
Σε ευχαριστούμε που μας κάνεις να νοιώθουμε ΕΛΛΗΝΕΣ....
ΑΝΤΙΟ ΧΑΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου